The Darling Collection
- Laura Jonkers
- 1 apr 2016
- 4 minuten om te lezen

'The Darling Collection' is een project waar ik in 2016 aan deel heb mogen nemen. Een project van Fontys Hogeschool voor de Kunsten. Ik ben samen met nog 7 studenten van verschillende opleidingen en disciplines van 20 maart tot en met 3 mei in het prachtige Darling (Zuid-Afrika) geweest. Voordat wij daar aankwamen was er al voorwerk gedaan. Er waren 40 inwoners geselecteerd die aan de hand van een persoonlijk voorwerp een verhaal met ons wilden delen. Wij hebben allemaal 5 van deze personen ontmoet en zijn met hen in gesprek gegaan. Na deze gesprekken hebben we deze verhalen omgezet in een beeld/eindproduct, dit deden we elk in onze eigen discipline, maar er vonden ook samenwerkingen plaats tussen verschillende disciplines. Daarnaast streefden we er ook naar om de objecteigenaren te betrekken in het ontwikkelen en uitvoeren van het eindproduct waardoor zij mede eigenaar werden van het project. Uiteindelijk werden alle eindproducten getoond in het festival weekend. Hieronder zal ik kort omschrijven hoe ik te werk ben gegaan.
De verhalen die ik kreeg waren allemaal erg verschillend. sommigen waren heel kort, anderen wat langer. Ik begon met deze verhalen te lezen en daarbij al wat dingen op te schrijven zoals; vragen die ik aan deze persoon zou willen stellen, eerste indruk en ideetjes. De weken daarna ging ik op pad door Darling om bij al deze mensen op bezoek te gaan en hun verhaal zo echt te kunnen horen. Ook de gesprekken waren zeer verschillend. sommigen duurden lang, anderen kort, soms was het lastig om elkaar goed te begrijpen, maar het was altijd heel heel bijzonder! Ik vond het heel bijzonder dat deze mensen mij zo vertrouwden om hun verhaal met mij te delen. Ik merkte dat het hen ook erg goed deed om hun verhaal te vertellen aan een vreemde. Ze voelen dan dat zij met hun verhalen er toe doen en ook belangrijk zijn. Mijn eerste en meest bijzondere gesprek was met Felicia. Zij woont in het township van Darling. Ze is alleenstaande moeder van 3 kinderen, waarvan er 2 nog bij haar wonen. Toen ik daar binnenkwam was ze ontzettend verlegen. Ze had zichzelf een soort van opgesloten in haar kamer en wilde er niet uitkomen omdat ze zich schaamde. Yolande en van de assistentes was erbij en heeft het toen gerust gesteld. Na ongeveer 10/15 minuten kwam ze de woonkamer in en namen we beide plaats op een stoel in haar kleine, maar zeer opgeruimde en gezellige huisje. In het begin ging het gesprek nog wat moeizaam omdat ze zich ook schaamde voor haar Engels (wat absoluut niet nodig was) later ging dit beter en wisselden we steeds af tussen Engels en Afrikaans/Nederlands. Ze vertelde mij uiteindelijk haar hele levensverhaal en het raakte mij diep. Haar voorwerp was een schilderij die ze had gekregen van haar werkgever die kunstenares is. Als je naar het schilderij kijkt zie je een grote steen in het zand met wat gras en daarbij een heldere blauwe lucht. ik vroeg haar hoe de rest van de omgeving eruit zou zien en we gaven daarna alle aspecten een betekenis: zij is de steen, ze is immers sterk, stoer en kan alles aan. ook als waait het of regent het, de steen blijft daar liggen! de bloemetjes zijn haar kinderen, ze staan in de schaduw van de steen wat laat zien dat zij hen beschermd, de vogels staan voor vrijheid en hoop, de blauwe lucht voor de positieve toekomst die haar te wachten staat, etc. Ook haar twee kinderen die thuis woonden kwamen nog eventjes langs en heb ik mogen ontmoeten. Het gesprek duurde 3,5 uur en het heeft mij diep geraakt. Ik heb zoveel bewondering en respect voor Felicia. Haar verhaal en voorwerp waren prachtig en het paste precies bij haar. Na het gesprek was het mij al snel duidelijk dat zij inderdaad die sterke steen was. Toen ze in het gesprek ook nog had verteld dat 'you are my rock' van Beyonce een van haar lievelingsliedjes was, was het voor mij al snel duidelijk. Felicia gaat zelf dansen op dit lied en aan de rest van Darling laten zien hoe sterk persoon zij is. In het begin twijfelde ze heel erg, ze had nog nooit gedanst en voelde zich er erg onzeker over. Na een beetje aandringen lukte het om wat repetities te plannen onder het idee van; we gaan het gewoon proberen en zien we waar we uitkomen. Al snel was Felicia net als ik in de ban van het dansen. Ze vertelde me dat ze er erg veel energie van kreeg en zich steeds meet zelfverzekerd voelde. We repeteerden 4 weken lang minstens 3/4 keer in de week en de laatste week zelfs elke dag. ze deed het fantastisch. We hebben op de vrijdag en zaterdag samen opgetreden en op zondag heeft ze het alleen gedaan. Het ging super goed en het publiek ging ook helemaal uit zijn dak! Felicia heeft laten zien hoe sterk ze is en dat deed haar heel goed. We zijn in die weken echt vrienden geworden en hebben gelukkig nog steeds contact via de telefoon.
Opmerkingen